გაიცანი, ეს შენი
საქართველოა!
წამყვანი 1
მოგესალმებით, ჩვენ, მესამე ბ კლასის მოსწავლეები, ვამთავრებთ
მესამე კლასს და გვინდა გაგვიცნოთ, ჩვენზე იცოდეთ. ჩვენი პატარა წარმოდგენით, გვინდა
დაგანახოთ , რომ ჩვენც ისეთივე საამაყო ქართველები ვიზრდებით, როგორიც ჩვენი წინამორბედი
თაობები, ჩვენც გვიყვარს ჩვენი ქვეყანა, მისი ტრადიციები, მისი კუთხეების მონახულების
სურვილი ჩვენც გვაქვს, ჩვენთვისაც ძვირფასია, გვერქვას - ქართველი.
წამყვანი 2
როდესაც ვფიქრობდით, რა წარმოგვედგინა თქვენთვის, გადავწყვიტეთ,
შევხებოდით საკმაოდ ფაქიზ და აქტუალურ თემას - საქართველოდან ემიგრაციაში წასულ ოჯახებს.
ამ ოჯახებში ხომ მომავალი ქართველები იბადებიან და იზრდებიან.
ჩვენ მოგიყვებით ერთ ნამდვილ ამბავს,
რომელიც ჩვენს თანატოლს გადახდა თავს.
ის, ერთ, ლამაზ, ზაფხულს, არდადეგების გასატარებლად ეწვია საქართველოს.
ეს მარიას, პირველი ვიზიტი იყო, ჩვენს ლამაზ, თავისებური ტრადიციებით, ცეკვა-სიმღერითა
და საოცარი ბუნებით ცნობილ ქვეყანაში.
წამყვანი 3
არა, არ იფიქროთ, რომ იგი უცხოელია და იმიტომ იყო მისთვის
ყველაფერი უცხო, ამოუცნობი, საინტერესო და ხანდახანა საშიშიც კი. ის ქართველია, ქართველი მშობლების შვილი, თუმცა
საქართველოდან შორს, უცხო ქვეყანაში დაბადებული და გაზრდილი. იქაური მეგობრები ჰყავს,
იმ ქვეყნის ქალაქებს იცნობს, იქაური გარემოა მისთვის ნაცნობი და ახლობელი.
(შემოდის მარია (ჩამოსული ბავშვი) სცენაზე, დაბნეული
იხედება აქეთ- იქით მიდის მასთან დეიდაშვილი).
დეიდაშვილი-რატომ ხარ მოწყენილი მარია? როცა კომპიუტერით
ვსაუბრობდით, ყოველთვის მხიარული იყავი, შენ მეგობრებთან ერთადაც, ყველა ფოტოში კარგ
ხასიათზე ხარ, ახლა კი მოიწყინე, რა არის მიზეზი?
მარია-შენი საუბარი კი მესმის, მაგრამ ქართულად ვერ
ვსაუბრობ, ხომ იცი? აქ, აბა, ვის რას გავაგებინებ? სახლში ხომ არ ჩავიკეტები? (ინგლისურად)
დეიდაშვილი- შენ მაგაზე ნუ იდარდებ, მე სულ შენს გვერდით
ვიქნები და ყველა ჩემ მეგობარს გაგაცნობ. ერთად ბევრგან წავალთ და სხვებსაც გავიცნობთ,
მთავარია, შენ გამხიარულდე. შენი ქართული თავგადასავალი იწყება! მე გპირდები, რომ არდადეგების
ბოლოს, შენ ქართულად მშვენივრად ილაპარაკებ.
სკამებზე ერთად სხედან უბნის ბავშვები, სულ 5
დეიდაშვილი და მარია მათთან მიდიან და სხდებიან.
დეიდაშვილი - ბავშვებო, გაიცანით, ჩემი დეიდაშვილი,
მარია. მარია პირველადაა საქართველოში და მისთვის ყველაფერი ახალი და საინტერესოა.
ბავშვი 1 - გამარჯობა, მარია, ჩვენ აქ ახლოს ვცხოვრობთ
და საღამოობით ასე ვიკრიბებით ხოლმე, ჩვენ ძალიან გვიყვარს ასე ერთად გართობა, ხან
სკეიტით, ხან გორგოლაჭებით, შენც შემოგვიერთდი.
ბავშვი 2 - ველოსიპედი გაქვს ? თუ არ გაქვს ჩემსას გათხოვებ,
გავისეირნოთ და ახლო-მახლო ქალაქის ქუჩებსაც დაგათვალიერებინებთ. ბავშვი1-ს მიუბრუნდება
- შენ შენი სკეიტით წამოდი, ვაჩვენოთ მარიას, როგორი ილეთების შესრულება იცი.
ბავშვი 3 - არ გეზარებათ ქუჩებში ხეტიალი/ ბურთს გამოვიტან
და აქვე სტადიონზე შევიდეთ და კალთბურთი ვითამაშოთ. მარია, გიყვარს კალათბურთის თამაში?
იცი რა მაგრად ვაგდებ ბურთს კალათში?
ბავშვი 4 - ბავშვი 3-ს შენ და შენი კალათბურთი, კი მართლა
კარგად თამაშობ, მაგრამ ვინც შენსავით მაღლები არ ვართ, რა ვქნათ, როგორ გავერთოთ და
მარიასაც იქნებ საერთოდ არ მოსწონს კალთბურთი. გადახედავ მარიას - ასე არაა ?
მარია - (იცინის) მომწონს კალათბურთი მაგრამ გორგოლაჭებით
სეირნობა მირჩევნია.( ინგლისურად).
ბავშვი 5 - დგება მიდის ეკასთან, ხვევს ხელს და ამბობს
- გადაწყდა, გამოვიტანოთ ყველამ ვისაც რა გვაქვს ბორბლებზე და გავისეირნოთ. მე ველოსიპედი
ყველაფერს მირჩევნია.
ყველანი ერთად დგებიან და დაბლა ჩამოდიან.
დეიდაშვილი მარიას - მივიდეთ სახლში, მე სკეიტს წამოვიღებ,
შენ ჩემი ველოსიპედი წამოიყვანე და შევუერთდეთ ბავშვებს. რას იტყვი, როგორ მოგეწონა
ჩემი მეგობრები ?
მარია - ძალიან კარგი და მხიარული ბავშვები არიან. ისინის
ჩამოდიან დაბლა.
ამ დროს სცენაზე ადის დიჯეი.
დიჯეი - აბა ვის უნდა ამ საღამოს იცეკვოს? როგორც ვიცი
სტუმარი გვყავს უცხოეთიდან, თავი არ შეირცხვინოთ, ვაჩვენოთ, ჩვენც როგორ შეგვიძლია
მათი საამაყო ჰიპ-ჰოპის ცეკვა.
ირთვება მუსიკა. დაბლა ჩასული ბავშვები ნახევარწრედ
შემოდგებიან, საცეკვაოდ გამოდის თანამედროვე ცეკვების გუნდი, მარია და დეიდაშვილიც
უერთდებიან, ასევე, ანიშნებენ და ვისაც სურს, შეუძლია შეუერთდეს. სრულდება ჰიპ-ჰოპი,
ბრეიქდანსი, მხატვრული ტანვარჯიშჯის ილეთები.
ცეკვის დასრულების შემდეგ, ამ სცენის ბავშვები დაბლა, დანარჩენებთან იკავებენ ადგილს. სცენაზე შემოდის
ოჯახი : დეიდაშვილის დედა, მამა, ორი სტუმარი გოგონა. სცენაზე ადიან მარია და დეიდაშვილი
და სხდებიან მათთან.
მამა - აბა რას იტყვით, როგორ გაატარეთ დრო, მთელი დღე,
რომ არ შემოსულხართ სახლში?
მარია -ძალიან მაგარი იყო! (ქართულად)
დეიდაშვილი - მარია ჩემს მეგობრებს გავაცანი, მერე ვისერნეთ
და ვიცეკვეთ კიდეც. ძალიან დავიღალეთ. დე, გვშია.
მამა - მე წავალ, დავიძინებ, ხვალ დილით ადრე უნდა ავდგე,
სათევზაოდ უნდა წავიდე. თქვენც გემრიელ თევზს მოგიტანთ.
დეიდაშვილი - ჩვენც წაგვიყვანე რაა, მარიას მიუბრუნდება
- სათევზაოდ წავიდეთ ?
მარია - კი, წავიდეთ.
დედა - რა გინდათ მდინარეზე, რა გინდათ მდინარეზე, არ
სჯობს სახლში დარჩეთ და მე მომეხმაროთ, გემრიელი ხაჭაპურის გამოცხობაში ? მარიას გავცნოთ,
როგორია ნამდვილი ქართული კერძები?
სტუმარი გოგონა 1- მარია, იცი, ჩვენი ქართული სამზარეულო,
მთელ მსოფლიოში გამორჩეული და განთქმულია, ისეთი კერძები მზადდება, როგორიც სხვაგან
არსად, მაგალითად, ლობიო თიხის ქოთანში, ხინკალი, ხაჭაპური, გაგისინჯავს? მარია თავს
აქნევს უარის ნიშნად.
სტუმარი გოგონა 2 - ხოდა აქ არ ვართ, ხვალ მოვამზადოთ
ნამდვილი ქართული კერძები და ვაჩვენოთ მარიას, როგორია ქართული სტუმარ-მასპინძლობის
ტრადიცია.
სცენის კიდეზე ჩამომსხდარი არიან ანკესებით ორი მეთევზე
ბიჭი.
მათთან მიდიან და ჩამოსხდებიან მამა, დეიდაშვილი და
მარია.
მამა - გამარჯობა, ბიჭებო, ნეტავ როგორი დღე გვექნება
დღეს?
მეთევზე 1 - როგორ მოხდა, რომ შენ ბავშვები წამოიყვანე?
მამა - ჩემი მეუღლის დისშვილია ჩამოსული უცხოეთიდან,
პირველადაა საქართველოში, ვცდილობთ გავაცნოთ აქაურობა.
მეთევზე 1 – ვიდეო(ამ დროს ირთვება ვიდეო ბუნების ხმებით,
ჩიტების ჟრიამული, მდინარის ჩუხჩუხი და საქართველოს ხედები) აბა ასეთ ლამაზ ადგილას,
როგორ არ უნდა მოგეყვანა? ნახე, რა სილამაზეა, გარშემო ამწვანებული მთები, მდინარის
ჩუმი ჩხრიალი, გრილი, სასიამოვნო სიო, ჩიტების ჟრიამული, მარჯვნივ გაიხედავ ხიდი მდინარეზე,
მარცხნივ გაიხედავ და - სასწაული, ამომავალი მზე! ხანდახან მგონია, ასე ლამაზად მზე
მხოლოდ ჩვენ სამშობლოში ამოდის.
მეთევზე 2 - არ გგონია, მართლა ასეა! ყველა ადამიანისათვის
სამშობლო მარტო დაბადების ადგილი კი არაა, სამშობლო ის ჰაერია, ის მიწა, ის წყალი,
რომელიც გაცოცხლებს. სამშობლო ის ადამიანები არიან, სულს და გულს რომ გაგითბობენ. სამშობლო
ის ადგილია, საიდანაც წასვლა არ მოგინდება, თუ მაინც მოხდა და წახვედი, შენი მთავარი
ოცნება უკან დაბრუნება ხდება. გაიხედე, მარია, მინდორს ხედავ? დიდი ხნის წინ, აქ ბრძოლა
გაიმართა, ქართველებმა თავისზე ბევრად მეტი მტერი დაამარცხეს და გაიმარჯვეს. მრავალი
ასეთი თავდადებული წინაპრის დამსახურებაა, რომ ჩვენ ისევ ქართველები გვქვია.
ყველა ჩუმდება.
მეთევზეები ჩამოდიან დაბლა. მამა, მარია, დეიდაშვილი,
ბრუნდებიან დედასთან.
წამყვანი 4 ადის სცენაზე - მარია, პატარა გოგონა, სულ
რამდენიმე დღის ჩამოსული საქართველოში, ფიქრობდა, რომ ერთდროულად ორ განსხვავებულ სამყაროში
აღმოჩნდა - პირველი, ისეთი იყო, როგორიც მასთან უცხოეთში, ხოლო მეორე - სულ სხვანაირი
ჩანდა. მარიას ის მეორე, უცნობი საქართველო უფრო საინტერესო მოეჩვენა და უფრო მეტი
გაგება მოუნდა სამშობლოზე. ასე ფაქიზად რომ წარმოთქვამდნენ ხოლმე მისი მშობლებიც და
ხანდახან ცრემლი წამოუვიდოდათ.
მარიასთან
მიდის დეიდაშვილი 2.
დეიდაშვილი 2 - სოფლიდან დამირეკეს, ხვალ უნდა წავიდე,
მარიაც წამოვიდეს ჩემთან ერთად, ვაჩვენებ როგორები არიან ნამდვილი, უშუალო ადამიანები, როგორია ჩვენი სოფელი, როგროც ვიცი
კონცერტიც იგეგმება.
მარია - ძალიან მინდა წამოსვლა, ცხენებსაც ვნახავთ?
( ქართულად)
დედა - რა კარგია მარია, ხედავ, შენ უკვე დაიწყე ქართულად
საუბარი!
დაბლა ჩამოდიან ოჯახის სცენის მონაწილეები. ადიან ავტობუსის
ხალხი - მძღოლი და სამი მგზავრი მათთან სხდებიან მარია და დეიდაშვილი 2.
მძღოლი - მალე გავალთ, ვინც მოდის დაიკავეთ ადგილები,
ხომ იცით გრძელი გზა გვაქვს გასავლელი. მარიას გადახედავს და დეიდაშვილი 2ს ეკითხება - ეს ვინაა? არ მეცნობა.
დეიდაშვილი 2 - ჩემი ნათესავია, უცხოეთიდანაა ჩამოსული
სტუმრად და მომყავს სოფელში.
მგზავრი 1 - ქართული ლაპარაკი თუ იცის? სოფელში რომ
მოგყავს, ის რა უნდა გააკეთოს ?(ჩაიცინებს)
მგზავრი 2 - ისე რა საინტერესოა, როგორ უნდა გავაგებინოთ
რამე?
დეიდაშვილი 2 - ქართული ლაპარაკი ესმის, მაგრამ თვითონ
კარგად ვერ საუბრობს ქართულად.
მგზავრი 1 - თავიდანვე ვერ თქვი? მარიას - რა გქვია?
იცი სოფელში რომ ავალთ, ჩემთან წამოდი, რამე საინტერესო ფილმს ვუყუროთ, თან ბატიბუტი
მივირთვათ.
მგზავრი 3 - კარგი, რა ფილმი. ფილმები, ტელევიზორები
და კომპიუტერები ყელში ექნება ამოსული, სადაც ცხოვრობს იქაც. მე ვფიქრობ უკეთესია,
ყველა ერთად, თუ წავალთ ცხენებით სასეირნოდ, უფროსებს ვუთხრათ და დაგვეხმარებიან.
მარია - ჩემი ოცნებაა ცხენზე ჯდომა ვისწავლო.
მგზავრი 3 - ხოდა ძალიან კარგი! იცი ქართველები ოდითგანვე
საუკეთესო მხედრები იყვნენ. ბრძოლაში თუ მშვიდობაში, არამარტო კაცები და ქალებიც. ერთი
ქართული ფილმია - მაია წყნეთელი, შენ ალბათ არ გექნება ნანახი, ერთად ვუყუროთ. იქაა,
როგორი მამაცები იყვნენ ქართველი ქალები და ნახავ, როგორ თამამად დააჯირითებდნენ ცხენებს.
მგზავრი 1 - მე მეშინია ცხენზე ჯდომის, რომ გადმოვვარდე?
მაგრამ არა უშავს მეც წამოვალ და ჩემს სახატავ იარაღებს წამოვიღებ. ბუნების ლამაზი
პეიზაჟების დახატვა, ყოველთვის ძალიან მიყვარდა.
მგზავრი 2 - მარია, ხომ არ შეგაშინეს გოგოებმა? ისინი
ძალიან უშუალო და მეგობრულები არიან ჩვენთან, სოფელში ასეთი გამოთქმა გვაქვს - „სტუმარი
ღვთისაა“ - ეს ნიშნავს, რომ როდესაც სტუმარი გვეწვევა, რაც კი რამ საუკეთესო გვაქვს
გადანახული, მისთვის გვინდა. საჭმელ-სასმელი იქნება ეს თუ რაიმე სხვა. სტუმარის პატივისცემაზე,
ნაწარმოებებიც კი გვაქვს მიძღვნილი. ჩვენთან სტუმრისთვის კარი ყოველთვის ღიაა.
მძღოლი - თქვენ საუბარში მეც ჩავერთვები გოგონებო და
გეტყვით, რომ ისეირნებთ, სტუმართან და უფროსებთან ერთან, მეწვიეთ, ვაჩვენოთ გოგონას
ნამდვილი ქართული სუფრა.
ყველანი ჩამოდიან დაბლა. სცენაზე ადის სახალხო ცეკვების
კონცერტის წამყვანი.
კონცერტის წამყვანი - დღეს ჩვენ შევიკრიბეთ, იმისათვის,
რომ ვნახოთ როგორ შეუძლია თანამედროვე თაობას, ტრადიციული ქართული ხელოვნების - ცეკვის,
სიმღერის შესრულება. ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ თანამედროვე ბავშვებზე ამბობენ ტელეფონის
გარდა არაფერი აინტერსებთ, ყველაფერი უცხოური მოსწონთ და ქართულს პატივს არაფერს სცემენო, ჩვენი ღონისძიებით
კი გვინდა დაგარწმუნოთ საპირისპიროში, რომ მიუხედავად ჩვენი გარეგნობისა და ჩაცმულობისა,
ჩვენც ისევე გვიყვარს ქართული ცეკვა-სიმღერა, როგორც თქვენ გიყვარდათ და გიყვართ. ჩვენ
გავიზრდებით, ქვეყნის ფარგლებს გავცდებით და მთელ მსოფლიოს ვაჩვენებთ როგორი განსაკუთრებულია
ჩვენი ფოლკლორი. ახლა კი წარმოგიდგენთ ჩვენ ახალგაზრდებს.
სცენის ქვემოთ გამოდიან ქართულის მოცეკვავე ჯგუფის წევრები.
ირთვება აჭარული. აჭარულს ცეკვავენ თანამედროვედ ჩაცმული ბავშვები.
აჭარულის შემდეგ, სცენაზე ააქვთ გაშლილი სუფრით მაგიდა.
გარშემო სხდებიან მასპინძელი (მძღოლი) და მისი ოჯახის წევრები: 1 გოგონა და 3 ბიჭი.
შემოდიან დეიდაშვილი2 მარია.
დიასახლისი - მობრძანდით, ძალიან მიხარია თქვენი სტუმრობა.
მარია - კეთილი იყოს ჩემი ფეხი.
დიასახლისი- გადაეხვევა, მადლობა, ჩემო კარგო. მოდი,
მოდი არ მოგერიდოს. სტუმარი ყველაზე მთავარია, მიმართავს მაგიდასთან მსხდომებს - აბა
თქვენ იცით, გოგონები არ დამიჩაგროთ. მე ახლავე მოვალ.
მარია- გადახედავს სუფრას, ნუცას ეკითხება- რამდენი
რამეა, სულ უნდა შევჭამოთ?- ეკას პასუხობს სუფრის წევრი 1.
სუფრის წევრი 1 - ქართული სუფრა, სწორედ იმითაა განსაკუთრებული,
რომ იქ ყოველთვის ბევრი, ერთმანეთისგან განსხვავებული საჭმელია და ყველაფერი ძალიან
გემრიელი. კი, სტუმარმა ყველაფერი უნდა გასინჯოს და შეაფასოს, ჩვენ ხომ უნდა ვიცოდეთ,
რა მოეწონა და რა არა. სუფრაზე ყველა გაიცინებს.
სუფრის წევრი 2 - ახლა კი სერიოზულად, მივყვეთ ქართული
სუფრის ტრადიციას და თამადას გადავულოცოთ სუფრის გაძღოლა. ნიკოლოზ, შენ გნიშნავ თამადად,
აბა შენ იცი!
თამადა - მადლობა, 1-ლი სადღეგრძელო.(უფლის სადიდებელი)
ვადიდოთ უფალი! მისი მფარველობა და შემწეობა ამ ოჯახს და სრულიად საქართველოს!
სუფრის წევრი 1 -
ასეა, ქართველი ლუკმას ისე არ შეჭამდა, პირველ რიგში უფლისთვის რომ არ გადაეხადა
მადლობა. არც ჩვენ დავივიწყოთ და ჩვენ შთამომავლობასაც გადავცეთ.
თამადა - მე-2 სადღეგრძელო - (საქართველოს სადღეგრძელო).
სამშობლო ყველას უყვარს ამქვეყნად, ეს ქართველთა პრივილეგია სულაც არ არის, მაგრამ
მაგიდასთან ამ სიყვარულის გულწრფელად და ლამაზად გამოხატვის აუცილებლობა მხოლოდ ჩვენი,
ამ მადლიანი და მრავალტანჯული მიწის შვილთა თვისებაა. მაშ, გაუმარჯოს, ამ მადლიან და
მრავალტანჯულ მიწას! გაუმარჯოს, დღეს დასუსტებულ, მაგრამ სულ მალე ფენიქსივით საკუთარი
ფერფლიდან აღმდგარსა და აფრენილ საქართველოს!
„ქარი გიმღერის ნანასა, ზღაპარს გიამბობს ჭადარი,
ძეწნამ ალერსით ამავსო ეჭვებით ნაავადარი...
მინდვრები, ქართლის მინდვრები, ქედები მხარგაშლილები.
მთაში მზე დანაბინდები, ტყეში ქორბუდა ირმები.
საქართველოო, ლამაზო, სხვა საქართველო სად არის?!“
მარია - (დიასახლისს),
აქ ყველაფერი მართლ რა გემრიელია, ყველაფერი პირველად გავსინჯე და ვფიქრობ, რომ ამის
შემდეგ გამიჭირდება, რაიმეს გემრიელი ვუწოდო.
დიასახლისი - ეს იმიტომ, რომ ქართული ჰაერი, ქართული
წყალი ქმნის განსაკუთრებულს ყველაფერს, თორემ მომზადებით, შესაძლოა ყველგან ერთნაირად
მზადდებოდეს. არ დაგვივიწყო, აქ ყოველთვის სიხარულით მიგიღებთ.
ყველა ჩამოდის დაბლა. სცენაზე ადის წამყვანი 5.
წამყვანი 5 - მარიას არდადეგები დასრულდა და ის აეროპორტში
ახალშეძენილმა მეგობრებმა გააცილეს. თვითმფრინავის ილუმინატორიდან ჩანდა კავკასიონის
დათოვლილი მთების გრძელი ჯაჭვი, თვითმფრინავის სალონში ისმოდა ქართული გადაძახილ-გადმოძახილი
და მარია ფიქრობდა, რომ ძალიან მალე დაბრუნდებოდა უკან. მას არსად არ უგრძვნია თავი
ისე კარგად, როგორც სამშობლოში.
მაინც რა ყოფილა სამშობლო? მარტო რუკის ნაწილი, სადაც
დაიბადე? არა, ის რაღაც სხვა ყოფილა, ისეთი, რაც ძალიან ღრმად, გულამდე აღწევს, სამუდამოდ
იქ რჩება და მუდმივად უკან დასაბრუნებლად ექაჩება
გულს.
ყველა ადის სცენაზე, ჩაკიდებენ ხელს და მღერიან „საით
მიდიან ნეტავ“.
